Jeden z ważnych kamieni milowych motoryzacji amerykańskiej. Nazwa spółki i marki samochodów pochodzi o inicjałów wspólników: Barneya Everitta, właściciela firmy karosującej auta na zamówienie, Williama Metzgera, byłego menedżera Cadillaca oraz Waltera Flandersa, wówczas głównego menedżera ds. produkcji u Forda.
W 1909 roku firma E-M-F kupiła fabrykę spółki De Luxe w Detroit. To tam rozpoczęto produkcję kilku modeli E-M-F wedlug własnej konstrukcji. Automobile te były następnie sprzedawane poprzez sieć dilerów powozów Studebakera. Firma E-M-F sprzedawała wszystko co wyprodukowała, jednak to w firmie Ford starano się utrzymywać pewne standardy jakościowe. Złośliwi zaczęli tłumaczyć skrót E-M-F jako "Every Morning Fix-it" (Codziennie do naprawy), "Every Mechanical Fault" (Każda usterka mechaniczna) czy "Every Miss Fire" (Wszystko z wyjątkiem pożaru). Wewnętrzna walka pomiędzy wspólnikami też nie sprzyjała rozwiązywaniu problemów firmowych.Prezes Studebakera Fred Fish (prywatnie zięć Johna Mohlera Studebakera) był niezbyt usatysfakcjonowany jakością produkowanych automobili E-M-F i brakiem kontroli produkcji, toteż na podstawie umowy z Flandersem przejął w 1910 roku majątek i kontrolę na fabrykami należącymi do tej firmy w Detroit i kanadyjskim Wakerville. By udobruchać niezadowolonych właścicieli E-M-F, firma Studebaker płaciła mechanikom za odwiedziny klientów i wymianę wadliwych części na koszt firmy. Cała ta akcja serwisowa kosztowała firmę Studebaker niemałe pieniądze, bo milion dolarów. Firma Studebaker utrzymywała markę E-M-F przy życiu do 1912 roku. W następnym roku marka E-M-F już nie istniała, a na miejsce wskoczyły inne modele Studebakera.
Pomimo rosnącej konkurencji, firma E-M-F radziła sobie dobrze. W 1909 roku firma sprzedała 7,960 pojazdów plasując się na czwartym miejscu ogólnoamerykańskiej listy sprzedaży. W roku 1910 firma wyprodukowała 15,020 pojazdów i zajęła ponownie czwarte miejsce za Fordem, Buickiem i Overlandem. Zaś w 1911 roku firma zajęła drugie miejsce sprzedając 26,827 pojazdów. Historycy motoryzacyjni są zdania, że firma Studebaker zbudowała swoją bazę samochodową na plecach E-M-F wykupując całą firmę za śmiesznie niską cenę. Trzeba jednak zaznaczyć, że liczba wyprodukowanych pojazdów E-M-F była raczej niedoszacowana, nie mówiąc o bardziej rozległej sieci sprzedaży oraz lepszego pozycjonowania marki Studebaker.
Natomiast pan Flanders założył i prowadził swoją własną firmę motoryzacyjną Flanders Automobile Company, w której produkowano automobile w całości oparte na automobilu E-M-F. Aktywa firmy Flandersa zostały włączone do firmy Maxwell Motor Company, która został wydzielony z upadłego koncernu motoryzacyjnego United States Motor Company. Następnie Maxwell został zrestrukturyzowany i później przejęty przez W.P. Chryslera.
Opuszczony i następnie zaniedbany budynek pofabryczny E-M-F istniał przez wiele lat aż do dnia 20 czerwca 2005 roku, kiedy to pożar w ciągu kilku godzin strawił całą fabrykę, a jej pozostałości trzeba było wyburzyć. Ogień prawie się rozprzestrzenił na dawną fabrykę Forda przy Piquette Avenue, jednak pożar udało się opanować. Dla wyjaśnienia, przy Piquette Avenue produkowano legendarne fordy t.
Wymiary: Rozstaw osi: 106 cali, silnik 4-cylindrowy, skrzynia mechaniczna 3-biegowa.
