Jeden z legendarnych muscle carów spod znaku Dodge'a. Legenda tego modelu była tak duża, że po latach koncern Chryslera reaktywował ten model jako podrasowaną odmianę modelu Charger.
Super Bee bazowało na modelu Coronet z nadwoziem dwudrzwiowe coupe ze słupkiem B. Inspiracją dla powstania tego modelu był oczywiście Plymouth Superbird. Nazwa Super Bee jest bardzo trafna i pasująca do pozostałych modeli koncernu Chryslera: Road Runner i Charger.
Ponieważ model Road Runner sprzedawał się całkiem dobrze, więc główny szef Dodge'a Robert McCurry zadecydował o stworzeniu podobnego i konkurencyjnego modelu. Trzeba tu koniecznie wiedzieć, że obie dywizje Plymouth i Dodge zażarcie walczyły ze sobą o miano producenta wozów z dużymi osiągami. Wkrótce stworzono specjalny dział do projektowania i budowy specjalnych prototypów do wyścigów. Dział ten został przemianowany na SRT (Street And Racing Technology). Ludzie skupieni w tym dziale mieli za zadanie opracować nowy model, oczywiście lepszy od Superbirda oraz zadbać o identyfikację wizualną. Pomysłodawcą nazwy Super Bee i specjalnego logo z motywem sześciopaka "Scat Pack" był Harvey J. Winn, starszy projektant w tym dziale.
Pierwszy prototypowy Super Bee został zbudowany na bazie kabrioletu Dodge'a, zaś wnętrze wykończone przez firmę Alexander Brothers. Później pokazano ten pokazowy samochód na targach motoryzacyjnych w Detroit w 1968 roku. Chociaż Coronet i Super Bee wyglądają bardzo podobnie, to jednak różnią się kilkoma ważnymi szczegółami. Super Bee jest przede wszystkim cięższe o 29 kilogramów (65 funtów) i jest osadzone na podwoziu o rozstawie osi 117 cali (300 mm) porównywalnym z rozstawem osi u Road Runnera (116 cali - 290 mm).
Pod względem zewnętrznym są bardzo do siebie podobne, jednak i tu są różnice. Większe wcięcia na tylne koła, boczny pas nadwozia z motywem pszczółki opasujący także bagażnik, drobniejszy grill chłodnicy, trójwymiarowe ozdobne medaliki montowane na masce i bagażniku samochodu w okolicach tylnych świateł, stosowne oznaczenia na tyle pojazdu.
Wnętrze modelu Super Bee było bardzo inspirowane wyścigami: "zbite razem" prędkościomierz i obrotomierz pochodzą od modelu Charger, skrzynia biegów pochodziła od firmy Hurst. Lewarek skrzyni biegów jest nieco droższy od porównywalnego lewarka w Road Runnerze. Z racji wykorzystania lepszych i droższych materiałów użytych do budowy Super Bee kosztowało więcej niż kuzyn Road Runner. Wyższa cena z pewnością odbiła się na sprzedaży. O ile Road Runner był potężnym muskularnym wozem dla niezbyt zasobnych w gotówkę, to Super Bee było wozem dla zamożniejszej klienteli, lubiącej nie tylko zaszaleć na torze, ale także polansować się na ulicy.
Cena podstawowa wynosiła 3,027 dolarów i była o 131 dolarów wyższa niż u Road Runnera. Silnik Hemi 426 był opcją i kosztował prawie tysiąc dolarów. Standardem był 4-biegowy manual, trzybiegowy automat TorqueFlite był opcją. Skrzynia mechaniczna była oznaczona kodem A-833. Specjalne opony wyczynowe także były opcją. Obrotomierz był opcją w cenie 38 dolarów.
Choć adresatem tego wozu była nie elita finansowa, lecz ludzie ceniący sobie osiągi. Co nie znaczy, że samochód wykonanu z lichych materiałów. Zaś firma Dodge reklamowała Super Bee jako odpowiedni dla tych, co nie boją się uciec konkurentom w GTO. Jednak sprzedaż modelu Road Runner była o wiele lepsza niż u Super Bee.
Super Bee tak jak inne muskularne wozy koncernu Chryslera były dostępne z silnikami Hemi. Jednak tę opcję silnikową wybrało 33 procent klientów, w sumie sprzedano 125 egzemplarzy z takim silnikiem. Standardowy silnik to widlasta ósemka o pojemności 383 cali sześciennych znana jako Magnum o mocy 335 KM (250 kW). Wspomniany wcześniej silnik Hemi miał pojemność rzędu 426 cali sześciennych i oszałamiającą moc 425 KM (317 kW). Ponadto Super Bee miało specjalnie wzmocnione zawieszenie (heavy-duty). Super Bee było produkowane w mieście Newark w stanie Delaware.
Silniki:
4-biegowy manual, V8 Magnum 6277 cm3, moc 250kW (335 hp, 340 PS)
3-biegowy automat Torqueflite, silnik V8 Magnum 6277 cm3, moc 250kW (335 hp, 340 PS)
4-biegowy manual, V8 Magnum 6277 cm3, moc 250kW (335 hp, 340 PS)
3-biegowy automat Torqueflite, silnik V8 Magnum 6277 cm3, moc 250kW (335 hp, 340 PS)
Wymiary
Długość: 5248 mm (206.6 cali)
Szerokość: 1948 mm (76.7 cali)
Wysokość: 1335 mm (52.6 cali)
Rozstaw osi: 2972 mm (117 cali)
Przednia oś: 1511 mm (59.5 cali)
Tylna oś: 1504 mm (59.2 cali)
Prześwit: 125 mm (4.9 cali)
Promień zawracania: 13.4 m (44 stóp)
Waga: 1612 kg (3554 funtów)
4-gardzielowy gaźnik Carter BBD
Pojemność baku paliwa: 72 litry (19 amerykańskich galonów lub 15.8 imperialnych galonów
Ilość środka smarowniczego do silnika: 3.8 litra (4 amerykańskie kwarty lub 3.3 imperialnych kwart) plus 0.9 litra nma zmianę filtra
Ilość płynu chłodniczego do silnika: 16.1 litrów (17 amerykańskich kwart lub 14.2 imperialnych kwart)
Zdolność baterii: 59 Ah
Przednie hamulce: bębnowe 279 mm (11 cali), opcjonalne tarczowe 280
Tylne hamulce: bębnowe 279 mm (11 cali)
Standardowe opony: F70 - 14
Długość: 5248 mm (206.6 cali)
Szerokość: 1948 mm (76.7 cali)
Wysokość: 1335 mm (52.6 cali)
Rozstaw osi: 2972 mm (117 cali)
Przednia oś: 1511 mm (59.5 cali)
Tylna oś: 1504 mm (59.2 cali)
Prześwit: 125 mm (4.9 cali)
Promień zawracania: 13.4 m (44 stóp)
Waga: 1612 kg (3554 funtów)
4-gardzielowy gaźnik Carter BBD
Pojemność baku paliwa: 72 litry (19 amerykańskich galonów lub 15.8 imperialnych galonów
Ilość środka smarowniczego do silnika: 3.8 litra (4 amerykańskie kwarty lub 3.3 imperialnych kwart) plus 0.9 litra nma zmianę filtra
Ilość płynu chłodniczego do silnika: 16.1 litrów (17 amerykańskich kwart lub 14.2 imperialnych kwart)
Zdolność baterii: 59 Ah
Przednie hamulce: bębnowe 279 mm (11 cali), opcjonalne tarczowe 280
Tylne hamulce: bębnowe 279 mm (11 cali)
Standardowe opony: F70 - 14
Ilość wyprodukowanych sztuk: 7,842
Cena podstawowa: 3,027 $
Stopień sprężania: 10.0:1
Przyspieszenie: 0-60 mph 7.1 sekund
