Lincoln KB (autor Robert Przybylski)
W roku 1930 firma Cadillac zaskoczyła publiczność prezentując auto z 16-cylindrowym silnikiem. Od tej chwili auta z silnikami 6-cio i 8-cylindrowymi przestały uchodzić za luksusowe. Aby się utrzymać na powierzchni, inżynierowie Lincolna przygotowali nowy model z takim właśnie 16-cylindrowym silnikiem o pojemności 7,2 litrów i mocy 150 KM oznaczony jako KB.
Duża pojemność silnika oznaczała dużą elastyczność, na trzecim najwyższym biegu można było uzyskać szybkość 160 km na godzinę. Lincolny jako luksusowe samochody konstruowano z najwyższą dokładnością, za przykład niech posłuży produkcja wału czopowego, który wytaczano z kawałka stali o masie 53,1 kg. Gotowy produkt bez przeciwciężarów był o połowę mniejszy i ważył tylko25,9 kg. Produkcja wału obejmowała 75 operacji, podczas której przeprowadzano aż 64 inspekcje. Czopy korbowe i wałki rozrządu wykonywano z dokładnością do dwóch nanometrów!!
Dzięki takiej precyzji wykonania motor Lincolna pracował bez wibracji na najwyższych obrotach (4500 obrotów na minutę). Wbrew przewidywaniom prowadzenie takiego auta nie stanowiło dla kierowcy wielkiego wysiłku, gdyż tak dobrano przełożenia przekładni kierowniczej, by lekkie obracanie kierownicą przy małej prędkości nie stanowiło problemu. Dodatkowo zamontowano podciśnieniowe wspomaganie hamulców.
Wyprodukowane Lincolny dostarczano klientom w zapieczętowanych, wyczyszczonych i wyłożonych szczelnie papierem wagonach kolejowych, dzięki czemu samochód się nie kurzył w czasie transportu.
