Luella Bates (17 października 1897 – 25 listopada 1985) była pierwszą kierowczynią ciężarówki na świecie.
Luella Bates pracowała dla firmy Four Wheel Drive Auto Company w latach 1918-22. Podczas wojny była kierowczynią testową. Testowała wówczas po stanie Wisconsin Model B. Po wojnie, gdy większość kobiet odeszła z firmy, właśnie Luella Bates pozostała w firmie. Była demonstratorką i kierowczynią.
W styczniu 1920 roku pojechała do Nowego Jorku (oczywiście ciężarówką FWD) na imprezę New York Auto Show. Wzbudziła tam niemałą sensację, spotkała się wtedy z sekretarzem stanu Nowy Jorku Francisem Hugo, który wręczył jej prawo jazdy. Firma FWD postanowiła to wykorzystać. Luella Bates wtedy przejechała trzy razy przez całe Stany. Impreza miała na celu uświadomienie ludziom, że ciężarówki FWSD są łatwe w prowadzeniu, a przy okazji, skoro Luella Bates miała już oficjalnie prawo jazdy, stała się ona twarzą kampanii na rzecz bezpieczeństwa na drodze zainicjowanej przez właśnie Francisa Hugo.
Podczas tych tras objazdowych była coraz lepiej znana i wkrótce dorobiła się ksywy “nasza dziewczyna za kierownicą”. Jej trasy miały wymiar nie tylko reklamowy, ale również bardzo praktyczny i użyteczny. Przykładowo w wrześniu 1920 roku jeździła po ulicach nowojorskiej dzielnicy Utica, gdzie demonstrowała łatwość rozładunku węglarki. W Oklahomie wyręczyła miejscową policję, przewożąc po zalanej drodze mięso do pakowalni. Tylko to ostatnie wydarzenie przyniosło zamówienie na dziesięć ciężarówek FWD.
Bates objeżdżała zarówno lokalnie jak i po całych Stanach, demonstrując Model B i wozy pożarnicze.
Na początku grudnia 1922przeniosła się do Milwaukee, gdzie wyszła za Howarda Coatesa. Urodziła dwoje synów. Jedną z jej potomkiń jest aktorka Ashley Hinshaw.
Luella Bates odegrała ważną rolę w historii firmy FWD, historii truckingu oraz historii miasteczka Clintonville w Wisconsin, siedziby firmy FWD. Na pewno odegrała ona ważną rolę w dalszym rozwoju branży truckingowej i pomogła jej w wyjściu z okresu dziecięcego.
