Carpedia

Comments

You are here:Carpedia»History»PEOPLE»People»Motoring Personalities»George Walter Mason
Friday, 03 June 2016 09:56

George Walter Mason

 

    George Walter Mason (12 marca 1891 - 8 października 1954) był amerykańskim przemysłowcem i menedżerem motoryzacyjnym. Był prezesem spółki Kelvinator Corporation (1928-1937) i Nash-Kelvinator Corporation (1937-1954) oraz prezesem American Motors Corporation (1954).

    Mason otrzymał gruntowne inzynierskie wykształcenie na uniwersytecie Michigan. Uczęszczał także na kursy zarządzania biznesowego. W młodości Mason pracował dla lokalnych warsztatów i po ukończeniu studiów otrzymał posadę od Studebakera. Mason zmieniał pracodawcę kilka razy zanim został powołany do wojska z powodu I-szej wojny Światowej. W 1921 roku Mason dostał pracę wspólnie z Walterem P. Chryslerem w firmie Maxwell-Chalmers, którą W.P.Chrysler wówczas zrestrukturyzował i po przejęciu na własność przemianował potem na swoją markę.

    Po odejściu z Maxwella Mason zatrudnił się w 1926 roku w firmie Copeland Products z Detroit, która działała w rozwijającym się biznesie chłodniczym. Później przeszedł do firmy Kelvinator Corporation. Pod jego kierownictwem firma zwiększyła czterokrotnie zyski i została drugą na rynku po General Motors Frigidaire pod względem sprzedaży pomimo Wielkiego Kryzysu.

    Gdy założyciel firmy Nash Motors, Charles W. Nash, rozglądał się za swoim następcą, za rekomendacją W. Chryslera zwrócił się do Masona. Mason początkowo odmówił, jednak Nash nie poddawał się i zaproponował połączenie obu firm w jedną. Nashowi zależało przede wszystkim na umiejętnościach i przywództwie Masona. Toteż doszło do nietypowej transakcji w przemyśle motoryzacyjnym. Mason ostatecznie się zgodził. Tu mała uwaga, wcześniej General Motors posiadał firmę chłodniczą Frigidaire, producent skrzyń biegów posiadał firmę Norge Appliance, a koncern Chryslera zawiadywał własną firmą chłodniczą Airtemp (nazwa tej ostatniej firmy posłużyła potem jako oznaczenie klimatyzacji montowanej w autach koncernu Chryslera).

    Ogłoszenie o połączeniu firm nastapiło w listopadzie 1936 roku. I Mason został pierwszym prezesem nowej spółki Nash-Kelvinator Corporation. W 1940 roku firma powiększyła swój udział na rynku urzadzeń chłodniczych, zaś dział motoryzacyjny zanotował duży zysk.

    Wkrótce Mason zainteresował się aerodynamiką i zastanawiał się nad wdrożeniem rozwiązań aerodynamicznych w samochodach Nasha. Główny inżynier Nasha, Nils Erik Wahlberg wspólnie z Theodorem Ulrichem przygotowali zaskakujące modele Nasha na rok 1949. Śmiały design zaskoczył cały świat motoryzacyjny, zaś opływowe, niemal wanienkowe kształty jak i zakryte całkowicie przednie koła były znakiem rozpoznawczym nashów aż do roku 1957.

   Mason pomimo swojego wielkiej towarzyskości i dużej sylwetki fascynował się małymi samochodami. Pod jego kierunkiem powstały trzy główne linie modelowe Nasha: Nash Rambler, Nash-Healey i Nash Metropolitan.

  Nash Rambler wedle wizji Masona miał być małym niedrogim kompaktowym wozem, jednak ostatecznie przeistoczył się w kompakta dla aspirujacej klasy sredniej z nadwoziem sedan lub kabriolet.

   Nash-Healey był pierwszym amerykańskim sportowym wozem po Wielkim Kryzysie. Była to współpraca miedzynarodowa, swój udział w powstaniu tego samochodu mieli Brytyjczycy i Włosi.

   I wreszcie Nash Metropolitan, maleńki samochodzik budowany we współpracy z brytyjską firmą Austin Motors.

   Po wojnie wygłodniały rynek motoryzacyjny kupował każdy samochód i pewnie się czuli niezależni producenci jak Studebaker, Packard, Willys, Hudson, Kaiser czy Nash. Niedługo potem prezesem Forda został wnuk założyciela koncernu, Henry Ford II, który ogłosił, że firma staje do walki o prymat największego producenta aut w Ameryce. Wkrótce doszło do wyniszczającej wojny cenowej. Niezależni producenci nie byli w stanie sprzedać swoich aut poniżej granicy opłacalności. Szczyt tej biznesowej wojny przypadł na przełom lat 1953-54.

    W obliczu takiej sytuacji niezależni producenci zaczęli formalne i nieformalne rozmowy o możliwościach połączenia się w większą firmę. I tak, Willys i Kaiser się połączyły w 1953 roku. Mason przejął Hudsona w celu obniżenia kosztów produkcji. Pierwotnie pomysł dotyczył połączenia firm Nash, Hudson, Studebaker i Packard. Ponieważ szefowie Hudsona i Studebakera nie znosili się wzajemnie, więc najpierw doprowadzono do połączenia Nasha z Hudsonem, a Packarda ze Studebakerem, by następnie te dwie nowopowstałe firmy połączyć w koncern. Niestety tydzień przed planowaną fuzją bu firm Nash-Hudson i Studebaker-Packard prezes Mason nagle zmarł, a prezesem AMC został George Romney, z którym Nance nie potrafił się dogadać. Ale to już inna historia.

  • 1947nashpacecar
  • georgemason
  • georgemason1
  • georgemasonambassador47
  • georgemasonclarkgable
  • georgemasonpininfarina
  • georgemson1

Simple Image Gallery Extended

Leave a comment

Make sure you enter the (*) required information where indicated.Basic HTML code is allowed.

Interesting Websites