Helene Rother (1908 – 1999) była pierwszą w ogóle projektantką motoryzacyjną. Niemka z urodzenia. Ponieważ posiadała duże zdolności plastyczne, studiowała najpierw w Kunstgewerbeschule w Hamburgu, a następnie w sławnym Bauhaus w Weimarze. Następnie wyjechała do Francji, gdzie projektowała ekskluzywną biżuterię. Jej specjalnością były podobizny zwierzątek przypinane przez kobiety jako ozdoby kapeluszy przed II-gą wojną światową. W 1932 roku H. Rother urodziła córeczkę Inę Ann. Ojciec córeczki działał we francuskim ruchu oporu. W 1939 Helene Rother wraz z siedmioletnią córeczką uciekły z Francji. Przebywały wówczas w obozie dla uchodźców w Północnej Afryce. Po kilku miesiącach załapały się one na wyjazd statkiem do Nowego Jorku.
Pierwszą pracą Rother w Ameryce była praca dla czasopisma Marvel Comics. W 1943 roku H. Rother dostała posadę w General Motors. Specjalizowała się w projektowaniu wnętrz samochodowych. Odpowiadała tam za kolorystykę tapicerki, oświetlenie wnętrza, tapicerkę drzwi, konstrukcje siedzeń. Oprócz pracy projektowała także meble, biżuterię, akcesoria modowe, wzory do szyb meblowych.
Chociaż była pierwszą kobietą na tym stanowisku, to jednak płaca nie odzwierciedlała jej roli. Przeciętnie zarabiała 600 dolarów miesięcznie. W 1947 roku Helene Rother założyła swoją własną firmę Helene Rother Associates. Firma posiadała własne studio w wieżowcu Fisher Building. Firma projektowała wnętrza samochodowe, meble i akcesoria meblowe. W następnym roku H. Rother wystosowała okolicznościowe pismo do Stowarzyszenia Inżynierów Motoryzacyjnych (Society of Automotive Engineers – w skrócie SAE). Uczestniczyła w konferencjach instytucji, gdzie zwracała uwagę na wybór tekstyliów dobrej jakości. Walczyła także o zatrudnianie więcej kobiet na stanowiskach projektowych. Zwracano uwagę na sam fakt, że armia amerykańska docenia wysiłek kobiet, by żołnierze nosili wygodne mundury.
Wkrótce potem koncern motoryzacyjny Nash Motors zatrudnił ją do zaprojektowania wnętrz Nashów. Rother pracowała dla Nasha w latach 1948-56. Nawet wnętrze najtańszego i najmniejszego modelu Nasha, Ramblera było jej dziełem. Strategia reklamowa Nasha wraz z połączeniem designerskiego zmysłu Rother była strzałem w dziesiątkę. Klienci kupując najmniejszego Ramblera nie musieli czuć się jako nabywcy taniego samochodu. Wnętrze było bowiem bardzo stylowe. Zaś Nash stworzył nowy segment na rynku motoryzacyjnym, był nim amerykański kompakt. Przykład Nasha Ramblera jest często cytowany jako przykład pierwszego udanego amerykańskiego samochodu kompaktowego. Zadecydowały o tym, cena, wykończenie materiałów i stylowe wnętrze.
Nie bez znaczenia było to, że Rother jako kobieta zwracała bardziej uwagę na wykończenie I kolorystykę wnętrz, trafiając tym samym w gusta kobiecej klienteli. W 1951 roku klienci kupujący Nasha Ramblera mogli spersonalizować swoje przyszłe auto, wybierając zestawienia kolorystyczne karoserii oraz wnętrz i akcesoriów do nich przygotowane wcześniej przez H. Rother. Kolorystyka nashów z tego okresu jest często porównywana z o wiele bardziej luksusowymi samochodami z „Wielkiej Trójki”. Nic dziwnego, skoro w 1953 firma Nash otrzymała medal Jacksona za reklamę i jego wysiłki za polu designu. Rother współpracowała z Pinin Fariną, który projektował karoserie Nasha Airflyte. Chodziło o zgranie pomysłów i prac nad karoserią i wnętrza samochodu. W 1954 roku wnętrze Nasha Ambassador zostało całkowicie zaprojektowane przez Helene Rother. Nawet po połączeniu Nasha z Hudsonem Rother nadal pracowała dla nowej firmy, American Motors Corporation (w skrócie AMC).
Po rozwiązaniu umowy z AMC Rother nabyła dom w Detroit na szykownej ulicy Chicago Boulevard, który przekształciła w pracownię projektową. Nadal projektowała wnętrza samochodów dla firm motoryzacyjnych jak i niemotoryzacyjnych.. Jej dziełem są wnętrza ambulansów i karawanów firmy Miller-Meteor. Później H. Rother projektowała zestawy sztućców dla amerykańskiej firmy Samuel Kirk & Son. Jej design można rozpoznać po znaku skowronka.
Reasumując, Helen Rother jest jedną z najważniejszych aczkolwiek zapomnianych postaci na niwie motoryzacyjnego designu.