Harley Earl, główny szef stylistów w GM, szybciej niż jego koledzy po fachu uświadomił swoim podopiecznym, iż auto jest przede wszystkim przedmiotem pożądania, a potrzeba znajduje sie dopiero na dalszym miejscu. Dlatego też wielką uwagę zwracał na wzornictwo.
Nieprzypadkowo jedną czwartą inżynierów Chevroleta stanowili styliści. Menedżerowie GM zdali sobie sprawę, iż wygląd przede wszystkim decyduje o zakupie, dlatego image i samochód w latach 50 XX wieku szły ręka w rękę. Samochodem nr 1 w Stanach był Chevrolet, co czwarty nabywca wybierał to auto. Jednakże do połowy lat 50 XX wieku Chevrolety napędzał tylko silnik sześciocylindrowy bedący konstrukcją jeszcze z lat 30. XXw.
Toteż ściągnięci na pomoc Chevroletowi inżynierowie Cadillaca skonstruowali nowy ośmiocylindrowy silnik widlasty, który co roku był podrasowywany pod wzgledem mocy. Moc zwiększano systematycznie: od pierwotnych 160 KM uzyskano 205 KM mocy! Jednakże lepszą wersją silnikową był silnik o pojemności 283 cali sześciennych, w przeciwieńswie do wersji o pojemności 265 cali sześciennych (4,3 l). Chevroleta na rok 1957 produkowano aż w 75 rozmaitych wersjach nadwoziowych i rodzaju wyposażenia. Mimo dwóch ton masy Chevy nie miał żadnych problemów z dynamiką i potrzebował koło 10 sekund, by sie rozpędzić do 100 km na godzinę. Toteż stał się szybko ulubieńcem młodych zamożnych ludzi, którzy chętnie startowali nim ostro spod świateł. Zużycie paliwa wynosiło 14 mil na galon (5km na jeden litr).
Chevrolet na rok 1957 wychodził w kilku modelach. Najtańszy był 150 (One Fifty). W odróżnieniu od najdroższego Bel Aira czy nawet 210 (Two Ten) nie posiadał szerokiej charakterystycznej ozodbnej listwy na tylnych błotnikach. Zamiast tego musiał sie zadowolić się jedną boczną listewką. Nie miał także dwukolorowego modnego malowania. Jest to po prostu podstawowa wersja samochodu. dla pana Smitha, o ile nie dysponował wystarczającą gotówką.
Styliści bardzo zadbali o to, by chevrolety na ten rok były bardzo wyważone w proporcjach. Samochód ten zdobył serca przede wszystkim młodej klienteli, gdyż stanowił namiastkę Cadillaca juniora. Ale w błędzie jest ten, który myśli, że takie samochody stały się kultowe od razu. Wręcz przeciwnie, to były przede wszystkim samochody do przemieszczania sie z punktu A do punktu B, a nie lansu po mieście.
Z tego powodu w tym modelu nie były dostępne nadwozia hardtop. 150 ukazywało się jako dwu- i czterodrzwiowy sedan oraz dwudrzwiowe kombi. Wyposażenie obejmowało tylko niezbędne minimum.
Z przodu na masce umieszczono imitacje sławnych pięciocalówek będących wspomnieniem okresu II-iej Wojny Światowej. Zapasowe koło były oczywiście dostępne za dopłatą. Doskonale znanym szczegółem stylistycznym w chevroletach z tego rocznika jest korek wlewu paliwa schowany za chromowaną listwą lewego ogona. Ów pomysł był stosowany już przez Cadillaca i Lincolna w latach 40-tych XX wieku.
Numery seryjne Chevroleta były wytłoczone na tabliczce przy prawych (przednich) zawiasach słupka. Numery silnika były wytłoczone na skrzyni korbowej z prawej strony silnika.
| Numer modelu | Numer nadwozia | Rodzaj nadwozia | Cena | Waga | Ilość sztuk |
| 1503 | 1219 | 4-drzwiowy sedan | 2048 / 2148 | 3241 / 3232 | 52,266 |
| 1502 | 1211 | 2-drzwiowy sedan | 1996 / 2096 | 3216 / 3207 | 70,774 |
| M1512 | 1211B | 2-drzwiowy sedan użytkowy | 1885 / 1985 | 3168 / 3159 | 8,300 |
| 1529 | 1263F | 2-drzwiowe kombi | 2307 / 2407 | 3411 / 3402 | 14,740 |
