Pomysłodawcą tej amerykańskiej marki samochodowej był Anglik Mansell Hackett. Założył on w Detroit swoją firmę Disco Starter Company. Wykupywał on małe lub upadające firmy samochodowe, przekształcał je lub dzielił by je sprzedać z zyskiem. Jedną z tych firemek była Argo Motor Company należąca do Beniamina Briscoe. M. Hackett tym razem postanowił zachować to przedsiębiorstwo i stał się wkrótce producentem samochodów.
Firma przemianowana na Hackett Motor Car Company miała siedzibę w Detroit w stanie Michigan. W tym mieście produkowano już samochody innych marek, w tym jacksony i earle.
Ponieważ Hackettowi nie wystarczyło pieniędzy do sfinansowania całego przedsięwzięcia motoryzacyjnego, zaproponował udziały rodzinie finansistów i wlaścicieli stoczni Johnstonów z Ferrisburga. Tak więc J.S. Johnston został prezesem firmy, a M. Hackett głównym menedżerem.
Automobile marki Hackett były składane z części. Samochody te były napędzane czterocylindrowym bocznozaworowym silnikiem z gaźnikiem Cartera. Pojemność silnika wynosiła 178.8 cali sześciennych (3078 cm³), zaś moc 22.5 KM (16,8 kW). Podwozie stanowiła konwencjonalna rama o rozstawie osi 112 cali (2845 mm) wzorowana na podwoziu Forda T.
Klienci mogli zamówić hacketta jako pięcioosobowego tourera lub czterodrzwiowego roadstera. Za przyjemność jazdy trzeba było wówczas zapłacić 888 dolarów. Dwa lata później, w 1918 roku cała oferta została skreślona i wymieniona na nowo. Zaoferowano wowczas dwu- lub trzyosobowe wersje nadwoziowe oraz całorocznego pięciosobowego tourera. Nadwozie było wyposażone w zdejmowalny zimowy dach lub letni tzw. "kalifornijski" dach. W tym okresie także Dodge oferowało takie warianty nadwozia. Dach i boczne miekkie panele można było złożyć. Wszystko po to, by latem można było jeźdźić z odkrytym dachem.
Z powodu udziału USA w I-szej wojnie światowej producenci samochodowi odczuli zmniejszone dostawy materiałow potrzebnych do produkcji. Z powodu tych ograniczeń całą produkcję przeniesiono do Grand Rapids w stanie Michigan.
Szefem produkcji i głównym inżynierem Hacketta był Fred M. Guy. Od 1910 roku pracował nad nowym bezzaworowym silnikiem bez wału rozrządu i sprężyn zaworowych. W 1919 roku Fred Guy i Otto W. Heinz pracowali nadal nad prototypem takiego silnika, nawet wtedy kiedy z powodów finansowych trzeba było wstrzymać produkcję hackettów.
Mansell Hackett powrócił do swojego wcześniejszego biznesu, produkcji rozruszników, zaś Guy i Heinz przenieśli isę do Ypsilanti w stanie Michigan. Zatrudnili się w firmie Apex Motor Corporation, producenta aut marki Ace. Tam inżynierowie udoskonalili swój silnik, przekształcając go w sześciocylindrowca. Wkrótce potem powstało nowe przedsiębiorstwo Guy Disc Valve Motor Company.
Wyposażenie techniczne i pozostały majątek zostały sprzedane firmie Lorraine Motors Corporation, producenta aut marki Lorraine. Jak wiemy, samochody Lorraine miały silniki Herschell-Spillman. Ponadto były plany Davida Dunbara Buicka dotyczące produkcji większego modelu Lorraine z silnikiem własnego pomysłu, które jednak się nie ziściły.
W sumie zbudowano tylko 118 hackettów.
