Większość obecnie kojarzy nazwę Regal z modelem Buicka. Prawie nikt jednak nie wie, że była to kiedyś marka przedwojennych samochodów. Regale były produkowane przez spółkę Regal Motor Car Company z siedzibą w Detroit w stanie Michigan. Firma eksportowała swoje regale także do Wielkiej Brytanii pod marką Seabrook-RMC. Były to popularne tourery w cenie około 650 dolarów.
Trzeba tu wspomnieć o kanadyjskiej marce Regal, ktora z amerykańskim Regalem poza nazwą nie ma nic wspólnego. Kanadyjskie regale były produkowane w mieście Berlin w prowincji Ontario w latach 1915-1917. Firma ta została założona przez Henry'ego Nyberga.
Firma została założona przez wspólników Charlesa Regala, J.E. i Freda Lambertów oraz Freda W. Hainesa. Zatrudnili oni Paula Arthura do zaprojektowania samochodu. Oferowane przezeń regale były samochodami dla klasy średniej. zbierały one dore opinie względem jakości.
Dla dobrej opinii o tym samochodzie przysłużył się fakt przejechania przez Stany Zjednoczone wszerz. Regal tzw. "Plugger" (nazwa trudna do przetłumaczenia: może oznaczać upychadło, zaślepkę) pokonał trasę z Nowego Jorku do San Francisco latem 1909 roku. Samochód ten wykonał trasę kilkakrotnie i z powrotem, kończąc podróż w Detroit latem następnego roku. Trzeba koniecznie zaznaczyć, że w USA nie było wówczas żadnej sieci dróg, Zaś istniejące drogi były często błotniste i można było przejechać albo konno, albo powozami o wysokich kołach.
W 1915 roku Firma zaoferowała silnik V8. Równocześnie zmodernizowano czterocylindrowy silnik, który był lżejszy i pozostał opcją. Oba te silniki zaprojektował S.G. Jenks we współpracy z firmą Port Huron Construction Company.
W latach 1907-14 regale były budowane na Piquette Avenue w Detroit, w niewielkiej odległości od pierwszej fabryki koncernu Forda.
Firma oferowała rzadko spotykane podwozie typu underslung. Była to rama podwieszana poniżej osi. Tego rodzaju podwozia były oferowane tylko w latach 1913-14. Czterocylindrowy silnik o mocy 25 KM był własnej konstrukcji i produkcji. W ówczesnych samochodach resory były montowane na górze osi. Montując czy raczej podwieszając ramę pod osie uzyskiwało się niższą wysokość samochodu oraz bardziej sportowy wygląd. Z tego rozwiązania słynęła firma American Underslung, która produkowała swoje samochody w latach 1905-14. Ponadto podwozia typu underslung stosowali inni producenci jak amerykański Norwalk i francuski Voisin. Nadwozia były wytwarzane przez firmę Fisher Coachworks.
Po pewnym czasie Regal odszedł od rozwiązania "underslung" i oferował już konwencjonalne podwozia. Podwozia typu underslung nie można mylić z modelem Regal Underslung. Model Underslung był produkowany w latach 1911-14. Modele Underslung miały rozstaw osi 108 cali.
Klienci mogli wybrać runabouta za 900 dolarów lub coupe w stylu tzw. kolonialnym za 1,250 dolarów. Kiedy zaś nadwozia były wymienne, można było nabyć podwozie z dwoma nadwoziami za 1,400 dolarów. Z powodu sportowego wyglądu Regale były określane mianem "Mercer dla ubogich". To było nawet komplementem, gdyż cena za Mercera była dwa razy wyższa.
Szczyt produkcji nastąpił w roku 1915, kiedy to zza bram fabryki wyjechało 8227 regali. Jednakże firma zasłynęła z nietypowej akcji na początku dzialalności. Kiedy pod koniec roku 1907 pojawił się techniczny problem z autami, firma wezwała około 50 samochodów i wymieniła właścicielom na nowe modele z 1908 roku.
W 1918 roku przedsiębiorstwo z powodu trudności finansowych zawarło postepowanie układowe. Problemy wynikły z ograniczenia materiałów do produkcji w związku z przystąpieniem USA do I-szej wojny światowej. Spółkę i jej majątek nabył latem 1918 roku bankier Maurice Rothschild. Firma została utrzymana, wycofano się jednak z produkcji samochodów marki Regal. Firma odtąd produkowała części dla innych producentów samochodowych do 1920 roku.
