Carpedia

Comments

You are here:Carpedia»History»CARS»General Motors»Oldsmobile»1958 Oldsmobile Super 88
Saturday, 01 November 2014 19:37

1958 Oldsmobile Super 88

 

     Żadne czasy nie były tak bajecznie kolorowe jak lata 50-te XX wieku. Boom motoryzacyjny po II-iej wojnie Swiatowej i wojnie w Korei był fenomenem jedynym w swoim rodzaju. Wyzwaniem było zaspokoić amerykańską żądzę blichtru, luksusu, szaleństwa i kiczu. Ludzie odkryli, że do karoserii aut świetnie pasują kolory pomarańczowy, turkusowy, różowy i żółty. Dwukolorowe malowanie nadwozi było na porządku dziennym, zaś Packard i Chrysler oferowały nadwozia nawet w trzech kolorach (!).

     Zanim ktoś pomyślał o 4 kolorach, nadeszły spokojniejsze lata 60-te i powrócono do jednego koloru nadwozia. Panoramiczna szyba - hit sezonu - odeszła do lamusa historii wraz z nadejściem nowej dekady. O wiele dłużej utrzymały się nadwozia czterodrzwiowy hardtop, bo aż do połowy lat 70. Przede wszystkim przeminęły osławione ogony, stateczniki, rakiety, płetwy, skrzydła. Trudno uwierzyć że skrzydlata era trwała tylko pięć lat.

     Chwileczkę, tylko pięć lat? Historycy datują początek tej epoki na rok 1957, wraz z debiutem modeli zwiastujących nową filozofię koncernu Chryslera "Flight Sweep" (Zryw skrzydeł). Wcześniejsze modele konkurencji m.in. Cadillaca wydawały się być umiarkowane w porównaniu z ogonami Imperiali, Chryslerów, Dodgów, De Soto i Plymouthów. Koncern Chryslera stworzył nową jakość, a slogan reklamowy brzmiał: "Trzy lata do przodu" (Three Years Ahead). General Motors potrzebował rzeczywiście jeszcze dwóch lat, by stworzyć tak samo śmiałe i eleganckie modele. Przez ten czas designerzy zadbali, by Cadillaki, Buicki, Pontiaki i Chevrolety przybrały jeszcze bardziej na masie, a chrom zaczęto liczyć na tony, jeśli nie na kilogramy. Najjaskrawszym przykładem takiego designu jest właśnie Oldsmobile.

     Bardzo harmonijnie zaprojektowane modele Oldsmobili z roku 1957 zostały tym razem przerysowane. Publiczność prawie jednogłośnie odrzuciła taki design. Zbiegło się to prawie równocześnie z odejściem Harleya Earla na emeryturę. We wspomnieniach bronił się, że przedstawiał on kilka propozycji designu, jednak po latach uznaje się H.Earla za głównego winnego porażki jego filozofii designu.

     Bazą modeli Oldsmobili na rok 1958 było pochodzące z 1957 roku rozszerzone podwozie "Wide Stance X-Chassis" z dwuczęściowym wałem Kardana (L-Bow Propeller Shaft), które umożliwiło budowę niższych modeli z zawieszeniem "Pivot Poise Front Suspension". Jednostkę napędową był V8 Rocket o pojemności 371 cali sześciennych o podwyższonej znów mocy (stopień sprężania 10:1. W wersji z 4-gardzielowym gaźnikiem (305 KM) można odnaleźć w droższym modelu 98 oraz w tańszych i krótszych modelach Super 88. Najtańsze Dynamic 88 były napędzane V8 o mocy "zaledwie" 265 KM. Istniała jednak opcja J-2: z trzema podwójnymi gaźnikami - ów motor był istnym granatem w modelu Super 88.

     W każdym modelu można odnaleźć rakietowe tylne światła "Jet-Tube", na tylnych błotnikach ozdobny motyw pędu wiatru (speedlines), zaś deska rozdzielcza była pełna światełek i chromu. Oldsmobile przypomina z wyglądu bardziej automat do gry tzw. juke-box niż samochód.

     Numery seryjne można odnaleźć z przodu po lewej stronie głowicy cylindra na ujemnym czopie biegunowym akumulatora. Numery modeli 88 Super zaczynały się od 588()1001 do 588()końcowego numeru. Pierwsze dwa cyfry oznaczają rok produkcji 58=1958. Trzecia cyfra oznaczała model 7=88, 8=Super 88, 9=98.
    Czwarty symbol oznacza fabrykę
    A = Atlanta
    B = Boston (Framingham)
    K = Kansas City
    M = Michigan (Lansing)
    L = Linden (New Jersey)
    C = California (Los Angeles)
    T = Texas (Arlington)
    W = Wilmington (Delaware)
    Pozostałe liczby oznaczały sekwencję numerów.
    Numer startowy przy każdej fabryce to zawsze 1001.
    Numery silnika to B00-1001 i wyżej były tylko dla celów inżynierskich i są nieprzydatne dla identyfikacji.

     Rocznik 1958 doczekał się wielu zmian. Utrzymano trzy podstawowe modele. Odkąd skreślono model 76 w roku 1951, podstawowy model to Dynamic 88 w siedmiu rodzajach nadwoziowych. Do wyboru siedemnaście kolorów z pięcioma dodatkowymi za ekstra dopłatą. Wybór tapicerki był szeroki i rozciągał się od kolorowego safianu i różnych kombinacji wzorów tapicerki. Standardowe wyposażenie obejmowało podwójne przednie reflektory, filtr oleju, kierunkowskazy i aluminiowy gril (anodyzowany). Opony seryjne to 8.50 x 14 cali.


    Silnik:
    V8 żeliwny górnozaworowy. Wiercenie/suw: 4 x 3-11/16 cali, pojemność 371 cid. Hydrauliczne popychacze zaworów. Stopień sprężania 10.0:1, obroty 390 lb-ft przy 2400 rpm. Moc 305 KM przy 4600 rpm. Gaźnik gardzielowy Quadra-Jet.

    Masa:
Rozstaw osi 122.5 cali,
Długość: 208.2 cali
Przednia oś: 59 cali
Tylna oś 58 cali.

    Opcje:
    Jetaway Hydra-Matic drive.
    ogrzewanie/ogrzewanie tylnej szyby (Heater/defroster).
    Serwo kierownicy.
    Serwo hamulców.
    DeLuxe radio.
    Elektryczna antena.
    Tylny głośnik.
    Super DeLuxe signal radio.
    Przenośne radio.
    Spryskiwacz przedniej szyby.
    Światła wsteczne.
    Barwione szyby.
    osłona przeciwsłoneczna - tu chodzi o daszek montowany na przedniej szybie (Cadet sun visor).
    Elektryczny zegar.
    Klimatyzacja.
    Autronic eye - automatyczne włączanie przednich świateł drogowych.
    Elektryczne szyby.
    Pasy bezpieczeństwa.
    Elektryczne siedzenia.
    Zawieszenie na miechach powietrznych New-Matic.
    Dilerski zestaw do zmiany zawieszenia na miechach powietrznych z powrotem na standardowe.
    Wszystkie Oldsmobile były napędzane motorem V8 Rocket. Wersja 265 KM była standardem w modelach Dynamic 88, inna V8 o mocy 305 była opcją w Dynamic 88 i standardowa w pozostałych modelach. Trzygaźnikowe wersje silnika J-2 można było zamówić w każdym innym modelu Oldsa. Dawał on moc 312 KM. Innymi opcjami silnika był wytrzymalszy filtr powietrza i system wentylacyjny. Trzy-biegowa skrzynia manualna była montowana standartowo w modelach 88 i Super 88. Automatyczna skrzynia Jetaway Hydramatic była standardem we wszystkich modelach 98, opcjonalnie także w reszcie modeli.

    Uwagi historyczne: Oficjalne zapowiedzi modeli Oldsmobili na rok 1958 ukazały się 30 października 1957, a pierwsze modele pokazano 8 listopada 1957.
    Całkowita produkcja modeli na rok 1958 wyniosła 296 374 sztuki, co dawało marce siedem procent udziału w rynku. Produkcja kalendarzowa wyniosła 310 795 sztuk. J.F.
    Wolfram był generalnym dyrektorem dywizji Oldsmobile w General Motors.
    Oldsmobile miał ugruntowaną opinię solidnej marki i był liderem na rynku motoryzacyjnym w USA.
    Wyniki na rok 1958 w przypadku poszczególnych nadwozi przedstawiają się następująco: 13 705 kabrioletów, 63 259 dwudrzwiowych hardtopów, 95 577 czterodrzwiowych hardtopów i 13 265 kombi.
    Model Oldsmobile Super 88 Holiday wyposażony w opcje J-2 w wersji 4-drzwiowy hardtop osiągał przyspieszenie do szybkości 60 mil na godzinę w 87sekund i 17.3 sekund na ćwierć mili. 4-milionowy automat HydraMatic został wyprodukowany 8 kwietnia 1958. Tu zestawienie procentowe udziału opcji: zawieszenie na miechach powietrznych (6.1%), przeciwpoślizgowy dyferencjał (2.3%), klimatyzacja (12.5%), elektryczne szyby (17.7%), elektryczne siedzenia (19.5%).

 

 Oznaczenie kodowe   Kod nadwozia   Rodzaj nadwozia   Cena   Waga   Ilość sztuk 
 S-88  58-3637D  2-drzwiowy hardtop (Holiday)  3262  4153  18,653
 S-88  58-3667DTX  2-drzwiowy kabriolet 6P  3529  4217  3,799
 S-88  58-3669D  4-drzwiowy sedan 6P  3112  4185  33,844
 S-88  58-3639SD  4-drzwiowy hardtop (Holiday) 6P  3339  4223  27,521
 S-88  58-3695  4-drzwiowe kombi 6P   3623  4471  5,175

 

  • fiesta5801
  • oldsmobile5808
  • super5801
  • super5802
  • super5803
  • superfiesta5801

Simple Image Gallery Extended

Leave a comment

Make sure you enter the (*) required information where indicated.Basic HTML code is allowed.

Interesting Websites