Marka była pomysłem i dziełem Childe'a Harolda Willsa, założyciela firmy C.H.Wills and Company z siedzibą w Marysville w stanie Michigan. Mała uwaga, matka Willsa była wielką fanką poezji Byrona i z tego powodu Wills nigdy nie używał pierwszego imienia.
Wills był perfekcjonistą w każdym calu i jego automobilowa firma też słynęła z wysokiej jakości. Wills przyjaźnił się z Henrym Fordem, a ponieważ specjalnością Willsa była metalurgia, to Wills zaproponował wdrożenie stali z domieszką wanadu do wielkoseryjnej produkcji fordów T. Wills jest też autorem słynnego owalu Forda (białoniebieskiego emblematu z napisem Ford), którego koncern Forda używa do dzisiaj.
Po latach pracy u Forda Wills opuścił firmę na swoich warunkach i z pokaźną odprawą założył przedsiębiorstwo sygnowane swoim nazwiskiem. Początkowo firma nazywala się Wills Saint Clair, pierwsze słowo od nazwiska właściciela, pozostałe dwa słowa od nazwy miejscowości, gdzie Wills ulokował swoją fabrykę. Wills dodał później do nazwy podwójne e chcąc w ten sposób wyróżnić swoją markę.
Pierwszy pojazd tej marki zjechał z taśmy fabryki w 1921 roku. Produkcja była opóźniona z powodu sporów o odlewanie form z molibdenu, którego Wills zamierzał używać w toku produkcji ze względu na wytrzymałość. Pomimo tych cech jakościowych w trakcie produkcji z firmy odeszła większość menedżerów, ponieważ Wills potrafił zamknąć całą fabrykę, kiedy tylko jakaś nowa technologia pojawiła się na rynku. Nic dziwnego, że zaraz potem firma prawie zbankrutowała, jednak z pomocą przyszła grupa bankierów z Bostonu. W 1923 roku firma została przemianowana na Wills Sainte Claire Incorporated. Tu trzeba wspomnieć, że od 1924 roku w firmie pracował Amos Northup, znany wówczas już designer motoryzacyjny.
Willsy jeździły na podwoziach o rozstawie osi 121 cali (3,073 mm) lub 127 cali (3,226 mm) i były wyposażane w widlaste ósemki lub rzędowe szóstki (z górnozaworową komorą spalania). Klient mógł wybrać następujące nadwozia: czteroosobowy roadster, pięcioosobowego tourera tzw. Gray Goose (Szara Gąska), siedmioosobowego touringa, czterodrzwiowego broughama, pięcioosobowego sedana oraz pięcioosobowego sedana Imperial. Ponieważ produkcja nie zapewniała należytej marży, Wills został zmuszony zamknąć fabrykę w 1927 roku. jednak nie porzucił branży motoryzacyjnej. Zajął się rozwojem przedniego napędu w samochodzie marki Ruxton. Zaś fabryka została później przejęta przez Chryslera.
Ponadto trzeba dodać, że światło cofania zostało zaprezentowane po raz pierwszy na świecie właśnie w samochodzie tej marki.
Wszystkie willsy są klasykami kolekcjonerskimi i są cenione w Classic Car Club of America. Poza kręgiem motoryzacyjnym marka jest znana głównie z powodu emblematu z kanadyjską gęsią. Wills wybrał tego ptaka, gdyż jest to jedyny ptasi "podróżnik" na całym świecie.
Ogółem wyprodukowano około 12 tysięcy willsów, z których zachowało się niewiele egzemplarzy, bo tylko 80. W roku 2002 grupa pasjonatów otworzyła w Marysville, rodzimym mieście tego samochodu, muzeum tej marki. Wills Ste Claire Auto Museum jest ulokowane na Wills Street pod numerem 2408 i można je odwiedzić co drugą sobotę. Można na stałej wystawie w muzeum obejrzeć jedenaście aut tej marki.
