Pierwszy Buick z powojennym wzornictwem nadwozia: połączenie niskiej sylwetki z długą maską było poezją w stali. Ned Nickles szefujący wówczas działem designu u Buicka wprowadził wiele nowości stylistycznych jak przykładowo centralnie umieszczony na desce rozdzielczej zegar prędkościomierza - ów pomysł zapożyczył od pierwszego samochodu marzeń Buicka Y-Job z roku 1938.

     Nowością były dziury w błotnikach - zwane ventiports - miały one przywodzić na myśl otwory na bokach kadłuba samolotu wojskowego w celu chłodzenia silnika powietrzem. Początkowo ventiports były otwarte, w toku produkcji dołączano do nich druciane okratowanie, gdyż okazało się, że starsi uczniowie i studenci używali tychże dziur w celu ulżenia sobie. Novum stanowił "dolarowy uśmiech", czyli "zębata" agresywna atrapa chłodnicy, która liczyła 25 "zębów", czyli szczodrze pochromowanych sztabek stali ułożonych rzędem na grilu chłodnicy.

     Poetycko zaprojektowana sylwetka sprawiła, że Buick w roku 1949 sprzedał prawie 400 tysięcy aut. Silnikiem napędzającym "poezję na kołach" była żeliwna widlasta "ósemka" o pojemności 320 cali sześciennych (ponad 6 litrów). Jej uruchamianie zawsze wiązało się z potężnym rykiem, gdyż starter był podłączony do akceleratora i zmuszał do wciśnięcia do podłogi pedału przyspieszenia. Ów motor nazwany Fireball (Ognista kula) w połączeniu z gaźnikami Cartera lub Stromberga dawał 150 koni mechanicznych.

     Nota: Buick prowadził osobną ewidencję dla egzemplarzy robionych na eksport. Jest ona ujęta w nawiasach.
     Numery ID:
    (Flint) 15020984 do 15348304,
    (Kalifornia) 25030001 do 25332419,
    (Nowy Jork) 35036001 do 35333911,
    (Kansas) 45043001 do 45335606,
    (Delaware) 55050001 do 5517948 i 55417001 do 55417948,
    (Massachusetts) 75057001 do 75338786,
    (Georgia) 6505001 do 65337687.

      Roadmaster - Series 70 - model ten dzielił nowe podwozie General Motors tzw. C-body. Charakteryzowało się zamkniętymi i designem fastbacka w wersji 2-drzwiowego coupe.

    Roadmastery miały dłuższe błotniki i po 4 ventiports po obu stronach, poniżej dziur był stosowny napis modelu. Seryjne były dodatkowe osłony na tylne koła. Wszystkie wyposażenie dostepne w modelu Super - Series 50 było standardem w Roadmasterze.

    Wnętrze fabryczne było pluszowe. Oferowano ponownie opcję Custom. Nowe instrumentarium uwzględniało centralnie położone radio otoczone pokrętłami i wskaźnikami. Szyby przednie były zaokrąglone, lecz nadal pozostał słupek pomiędzy nimi.

     Model 76R Estate Wagon miał wnętrze wyłożóne mahoniowym drewnem, skórzaną tapicerkę, wyłożone materiałem drzwi i przestrzeń bagażową. Model 76 C (Riviera - 1-szy w historii hardtop) miał całe wnętrze wyłożone skórą. Standardem były elektryczne szyby, siedzenia i dach.    

    Numer ID Roadmaster: Numeracja była identyczna dla wszystkich modeli Buicka na rok 1949.

    Numery seryjne silników w modelach 70 to 5220972-7 do 5548366-7. Sufiks 7 oznacza Series 70.
     Silnik: ośmiocylindrowy żeliwny górnozaworowy. Pojemność: 320.2 cid, wiercenie/suw: 3-7/16 x 4-4/16 cali, stopień sprężania: 6.9:1, moc 150 przy obrotach 3600 rpm. pięć zaworów, gaźnik Stromberg AAV-167 numer 380226 albo Carter 609 lub 664 (dwuzaworowy).

     Wymiary:
    rozstaw osi:  126 cali.
    Całkowita długość:  214-1/2 cali.
    Przednia oś:  59-1/8 cali.
    Tylna oś: 62-3/16 cali.
    Opony:  8.20 x 15.
    

   Opcje napędu: trzybiegowa manualna seryjna w modelu Series 40 i 50. Automat Dynaflow standardowy w modelu Roadmaster 70. Lewarek przy kolumnie kierownicy. Automat dostępny za dopłatą w modelu Series 50. Tak wyposażone auta miały stopień sprężania 6.9:1 i moc 120 KM.

     Opcje wyposażenia:
    Spotlite (Series 40).
    Spotlamp with mirror (lusterko z lampką).
    Radio lampowe.
    Odmrażacz.
    Pokrycia siedzeń.
    NoRol assembly.
    Spryskiwacz przedniej szyby.
    Pryzmatyczne lusterko wsteczne.
    Vanity visor mirror.
    Pojemnik na chusteczki.
    Auxiliary driving lamps (pomocnicze światła).
    Światła awaryjne.
    Gumowe wykładziny podłogowe.

     Uwagi historyczne: Całoroczna produkcja wyniosła rekordowe 398 482 sztuk, co dawało marce 7,7 procent udziału w rynku. Całkowita produkcja na rok modelowy 1949 wyniosła 409 138 sztuk. Modele 59 i 79 to kombi. Model oznaczony kodem 76R to Riviera, wprowadzony w toku produkcji.

Simple Image Gallery Extended