Modele Custom można było zidentyfikować po napisach na bokach maski. Przedni przedział pasażerski był wyposażony w przykrojone dywaniki i chromowane obwódki okien. Model Custom był lepiej wyposażoną wersją Deluxe.

    Wersja Suburban została dodana do oferty w październiku 1946 roku. Tu nowością była tapicerka wykonana częściowo z plastyku Delon. Standardowym wyposażeniem w Customach były m.in. plastykowa kierownica, tapicerka z tworzywa sztucznego. Tapicerka była zielona, niebieska lub żółtobrązowa. Kabriolet miał skórzaną tapicerkę.

Nota 1: radzono nabywcom szukającym części zamiennych, by podawali numer seryjny swego pojazdu i numer nadwozia w celu łatwiejszego doboru części.

Nota 2: Całkowita produkcja ujęta w nawiasy jest łącznym zestawieniem produkcji z lat 1946, 1947, 1948 i wczesnej partii modeli z 1949 roku. Firma De Soto nie prowadziła bowiem w tym okresie szczegółowej dokumentacji z uwzględnieniem roczników.

Silnik: dolnozaworowy, żeliwny o pojemności 236.7 cali sześciennych, wiercenie/suw: 3.438 x 4.25 cali, stopień sprężania 6,6:1, moc 109 KM przy obrotach 3600 na minutę. Gaźnik (taksówka) B-B EL1L albo EX3R, (skrzynia Fluid Drive albo Vacumatic) B-B EV1 albo B-B EV2 albo E7L4, (standardowa skrzynia) B-B EX1, B-B EX2 albo B-B EX3.

Uwagi historyczne: Kalendarzowa produkcja wyniosła 62368 sztuk, co plasowało De Soto na trzynastym miejscu wytwórców motoryzacyjnych (2,8 procent udziału w rynku). Produkcja modeli na rok 1946 zaczęła się 1 marca tego samego roku.

Simple Image Gallery Extended