Daytona wzięła się z potrzeby reakcji na niepowodzenia specjalnych samochodów Dodge Charger 500 na specjalnych trasach wyścigowych (na trasie jednej mili lub większych dystansach).Początkowo miała to być limitowana wersja Chargera na rok 1969 wyprodukowana latem tego samego roku w jedynym celu: wygranych rajdów w NASCAR w następnym sezonie.
Pierwszym wygranym wyścigiem był wyścig inauguracyjny Talladega 500. Zwycięstwo było jednak przyćmione z powodu bojkotu tego wyścigu w tym roku (z innych powodów). Pierwszym kierowcą był Buddy Baker. Właśnie na Daytonie ustanowiono udaną próbę przekroczenia szybkości 200 mil na godzinę (!) (322 km/h), a dokonał tego właśnie wspomniany wcześniej Buddy Baker z zespołu projektowego Daytony.
Daytona wygrała w sumie dwa wyścigi w roku 1969 i cztery w następnym roku. Następca Daytony, Plymouth Superbird, wygrał osiem wyścigów. Jak na ironię trzeba dodać, że Daytona wygrała wyścig w Talladega, zaś Ford Torino Talladega wygrał wyścig w Daytona.
Można zresztą porównać liczbę zwycięstw aut koncernu Chryslera i koncernu Forda: 29 zwycięstw na samochodzie ford Torino Talladega, 8 dla Mercurego Cyclone Spoiler. Dodge Charger 500 wygrał 22 wyścigów NASCAR w latach 1969-70, trzeba jednak wspomnieć, że wszystkie zwycięstwa miały miejsce na krótkich dystansach.
Cechą charakterystyczną nadwozia Daytony był wysoki tylny spojler. Spojler ten miał duże znaczenie stablizacyjne. Wysokość spjlera byla rzędu 23 cali (584 mm). Aerodynamicznie ukształtowany przód: wydłużony i splaszczony od góry i spodu nos. Wbrew powszechnym mniemaniom, wydłużony przód był wykonany z metalu, a nie z tworzywa sztucznego.
Inne zmiany to inna linia dachu i tylnego okienka, (w seryjnym Chargerze szyba była nieco cofnięta), inne przednie błotniki i maska. Daytona była budowana według specyfikacji Chargera 500 z 1969. Miała więc wzmocnione zawieszenie, standardowy silnik to V8 440 (Magnum). Rzadsze są Daytony z silnikiem 426. Dayton z silnikiem 426 wyprodukownao tylko 70 egzemplarzy z ogólnej liczby 503.
Daytona i jej kuzyn Superbird byli nazywani "skrzydlatymi wojownikami" (winged warriors). Z powodu niezwykłych możliwości wyścigowych, NASCAR już na rok 1971 tak zmieniło przepisy wyścigów, by samochody innych marek też mogły wygrać.
Obecnie Daytony jak i Superbirdy są obecnie poszukiwanymi samochodami o dużej wartości kolekcjonerskiej i ich ceny osiągają 300 tysięcy dolarów. Można tu wspomnieć o filmie "Szybcy i Wściekli", gdzie rolę "zagrała" właśnie Daytona. W rzeczywistości było kilka chargerów z rocnzików 1968-70 ze specjalnie przerobionymi przodami.
Wymiary:
Rozstaw osi 117 cali (2,972 mm)
Silnik V8 426 Hemi (o pojemności 426 cali sześciennych - 7.0 l) lub V8 440 Magnum o pojemności (440 cali sześciennych - 7.2 L)
Skrzynia: 4-biegowy manual lub 3-biegowy automat Torqueflite 727
Daytona była produkowana w fabryce Dodge'a w Hamtramck w stanie Michigan.
Skrzynia: 4-biegowy manual lub 3-biegowy automat Torqueflite 727
Daytona była produkowana w fabryce Dodge'a w Hamtramck w stanie Michigan.
