Skrzydlate karoserie Plymouthów zaznaczyły koniec pewnej epoki. Było to z kolei trzecie dzieło Virgila Exnera - naczelnego designera koncernu Chrysler (gdzie pracował w latach 1953-62) zrealizowane zgodnie z doktryną "Forward Look".
W latach 50-tych marka Plymouth znajdowała się na 3-cim miejscu sprzedaży do roku 1954. Auto miało stanowić konkurencję dla tanich Chevroletów i Fordów. Jednakże na początku lat 50-tych zmieniło się nastawienie klienteli nabywającej tani samochód: zamiast nudnych "grubasów" woleli oni nabyć auto pełne fantazyjnych kształtów i ociekające chromem i koniecznie ze skrzydłami lub ogonami.
Wykoncypowana zawczasu linia designu na rok 1955 się nie zdała i Virgil Exner zaprojektował na tylnych błotnikach modeli ze stajni Plymouth ostre ogony. W roku 1955 pierwszy górnozaworowy motor ośmiocylindrowy sprzedawał się jeszcze lepiej: z pojemności rzędu 5 litrów można było wycisnąć 240 KM! Rok później Plymouth wypuścił reklamę zatytułowaną: Trzy lata do przodu!
Na ramie z rozstawem osi przedłużonym do 3 metrów spoczywało ponad 2 ton. Rasowe linie aut na rok modelowy 1957 wyróżniały się prostotą i elegancją. Optycznie zmieniony potem model 1958 przyszedł na świat z podwójnymi reflektorami akurat w sam szczyt gospodarczej recesji, który inne firmy samochodowe też odczuły boleśnie.
Co roku nowa sukienka - zgodnie z tą dewizą Exner co roku brał za ołówek tworząc swoje "Forward Look" - nieco zmienione samochodowe kreacje. W przeciwieństwie do poprzedniego roku oprócz chromowanych listew, przednich świateł i zaokrąglonych lamp rzucało się w oczy większe logo firmy. Powiększona została przednia szyba, wykraczające ponad poziom linii tylnych błotników ogony oraz określający wszystkie modele z roku 1959 szczegół: dostępna za dopłatą imitacja koła zapasowego wytłoczona na klapie bagażnika obecna także w drogich Chryslerach i luksusowych Imperialach.
"Belvedere" (piękny widok) ma w zwyczaju mówić Włoch komentujący piękny krajobraz. Ową nazwę zastosowano w firmie Plymouth w celu określenia serii modelu w wersji nadwozia dwudrzwiowy hardtop w roku 1951. Modele Belvedere w przeciwieństwie do modeli Fury i Sport Fury były napędzane solidnym (i ekonomicznym) klasycznym bocznozaworowym sześciocylindrowym motorem , podczas gdy pozostałe modele swoją moc czerpały z widlastych ósemek (do wyboru były 5,2 litrowe agregaty o mocy 230 KM albo Golden Commando - 5,9 litrów i mocy 305 KM. Gaźnik był oferowany po raz ostatni w roku 1958. Również General Motors miewało te same problemy...
W roku 1960 klientów salonów Plymoutha zaskoczyły jeszcze większe ogony na tylnych błotnikach i zabawne wytłoczenia na bokach karoserii. Klienci chcieli także dowiedzieć się o innych szczegółach technicznych jak zawieszenie na miechach powietrznych, automatyczna skrzynia obsługiwana na guziki w desce rozdzielczej (push-button), dostępne za dopłaceniem kilkunastu dolarów "headlight dimmer" - automatyczne ściemniacze świateł w przypadku aut nadjeżdżających z naprzeciwka czy tzw. swivel seats - obrotowe przednie fotele ułatwiające dostęp do środka.
Belvedere w roku 1959 oferowane było w pięciu wersjach nadwozia: Club 2-drzwiowy sedan, 4-drzwiowy sedan, 4-drzwiowy hardtop i kabriolet. Zaś w tańszym modelu Savoy i droższym Fury dostępne były wersje 2-drzwiowy hardtop, 2- i 4-drzwiowy sedan.
Model Sport Fury był oferowany wyłącznie w wersji 2-drzwiowy hardtop i kabriolet. Ponadto było siedem odmian kombi nazwanych Suburban (o rozstawie osi dłuższym o 10 cm niż pozostałe modele Plymoutha) będącym alternatywą dla podobnych modeli z logo Chevroleta i Forda.
Silnik: 3770 ccm wiercenie/suw 82,55 x 117,47 mm 6-cylindrowy rzędowy, bocznostojące wentyle i zawory 132 KM przy 3600 U/min, stopień sprężania 8:1
Skrzynia: automatyczna Powerflite (hydrauliczny konwerter momentu obrotowego i 2-biegowa skrzynia planetarna), sterowanie poprzez guziki w desce rozdzielczej, ułożenie biegów R-N-D-L, przełożenie osi 3,90:1
Nadwozie i podwozie: Rama skrzyniowa z trawersami, stalowa karoseria, pojedyncze zawieszenie, z górnym trójkątnym poprzecznym wahaczem, dolnym wahaczem z elastycznie ułożonym , tylna oś z eliptycznymi resorami piórowymi, z przodu i tyłu hydrauliczne na życzenie zawieszenie na miechach powietrznych, opony 7,50-14 na życzenie 8-14.
Masa: długość/szerokość/wysokość: 5280/1981/1440 mm rozstaw osi: 2997 mm, pojemność baku 87 litrów, średnica zawracania, 12.8 m, waga 1580 kg
Ilość egzemplarzy na rok 1959: 23.469
Cena na rok 1959: 2461 $
