Był to pierwszy i na razie jedyny na świecie seryjnie w tym czasie produkowany kabriolet ze stalowym sztywnym dachem chowanym do bagażnika. Produkowano go w latach 1957-59, a zadebiutował w roku 1956 na nowojorskim Auto Show, gdzie prezydent Eisenhower jako honorowy gość imprezy był bardzo zachwycony tym samochodem.
Ten magiczny bajer był przez klika lat dyskutowany wśród ludzi i tysiące ludzi przychodziło do dilerów Forda, by popatrzeć na owe cudo. Zaskakująco niezawodny i uruchamiany guzikiem mechanizm wysuwania i chowania dachu miał 185 metrów kabli potrzebnych do polączenia wszystkich trzech silniczków potrzebnych do całej operacji plus cały elektryczny hardware.
Abstrahując od "kuglarskiej sztuczki" Skyliner był dostępny cenowo dla szerszej rzeszy ludzi, a nie dla elity finansowej. Jednakże szef zespołu Forda Robert McNamara nakazał po trzech latach wstrzymanie produkcji "tej drogiej gimnastyki".
Pierwszy silniczek podnosił klapę bagażnika, drugi unosił dach, a inny stawiał go na dachu i odwrotnie. W przypadku, gdyby jednak elektryczny mechanizm zawiódł, do dyspozycji było sterowanie ręczne, ale to było bardzo rzadko stosowane. Cała ta operacja trwała minutę, lecz trzeba było wrzucić lewarek na pozycję "Park" i mieć cały czas włączony silnik. Dział techniczny Forda wydał 18 milionów dolarów na dopracowanie całego elektrycznego mechanizmu, jednak na ironię największym problemem tego modelu była rdza.
W roku 1957 sprzedano go poniżej 21 tys sztuk, w 1958 jeszcze mniej, niecałe 15 tysięcy, a w roku następnym nędzne 12915 sztuk znalazło nabywców. Przy dwóch tonach masy i cenie wynoszącej 3138 dolarów, był to najcięższy, najdroższy i najmniej praktyczny model z całej gamy produkcyjnej Forda.
Bak na paliwo usytuowano tym razem nie z tyłu lecz przy boku, tuż za tylną kanapą, wynikało to nie ze względów bezpieczeństwa, po prostu nie było nigdzie indziej miejsca. Standardowym motorem był V8 o pojemności 292 cali sześciennych, za dopłatą były inne o wyższych pojemnościach czyli 312 i 352 cali sześciennych. System opcji obejmował barwione szkło, siedzenia regulowane w czterech pozycjach i klimatyzację Polar-Aire. Przeciętna rędkość maksymalna wynosiła 105 mil na godzinę (169 km/h), zaś setkę uzyskiwał w ciągu 10,6 sekund, co nie było rezultatem złym, zważywszy wagę tego pojazdu.
Ilość sztuk: 20766
Wymiary:
Długość: 210.8 cali (5354 mm)
Szerokość: 77,5 cali (1969 mm)
Wysokość: 56,3 cali (1430 mm)
Rozstaw osi: 118 cali (2997 mm)
Przednia oś: 59 cali (1499 mm)
Tylna oś: 56,4 cali (1432 mm)
Prześwit: 7 cali (178 mm)
Promień zawracania: 40,6 stóp (12.37 m)
Szerokość: 77,5 cali (1969 mm)
Wysokość: 56,3 cali (1430 mm)
Rozstaw osi: 118 cali (2997 mm)
Przednia oś: 59 cali (1499 mm)
Tylna oś: 56,4 cali (1432 mm)
Prześwit: 7 cali (178 mm)
Promień zawracania: 40,6 stóp (12.37 m)
Waga: 1776 kg
Silniki:
Silnik V8 292 (4778 cm3), moc 153.5 kW / 206 hp / 209 PS;
prędkość maksymalna: 163 km/h (101 mph)
skrzynia 3-biegowa mechaniczna
Silnik V8 292 z nadbiegiem (overdrive), moc 153.5 kW / 206 hp / 209 PS;
prędkość maksymalna: 177 km/h (110 mph)
skrzynia mechaniczna 4-biegowa
Silnik V8 292 (4778 cm3), moc 158 kW / 212 hp / 215 PS
skrzynia Fordomatic 3-biegowa
Silnik V8 312 (5115 cm3), moc 182.5 kW / 245 hp / 248 PS
3-biegowy manual
prędkość maksymalna 166 km/h (103 mph
Silnik V8 312 (5115 cm3), moc 182.5 kW / 245 hp / 248 PS
3-biegowy automat Fordomatic
prędkość maksymalna 173 km/h (108 mph)
silnik V8 312 (5115 cm3), overdrive (nadbieg), moc 182.5 kW / 245 hp / 248 PS
4-biegowy manual
prędkość maksymalna 188 km/h (117 mph)
Silnik V8 312 Supercharged (5115 cm3), moc 223.5 kW / 300 hp / 304 PS
3-biegowy manual
prędkość maksymalna 179 km/h (111 mph)
Silnik V8 312 Supercharged
automat Fordomatic 3-biegowy
prędkość maksymalna 186 km/h (116 mph)
Silnik V8 312 Supercharged z nadbiegiem (overdrive)
4-biegowy manual
prędkość maksymalna 202 km/h (126 mph)
