Ford Gyron był futurystycznym projektem Forda, pokazanym na Detroit Motor Show w roku 1961. Samochód ten nigdy nie był przewidziany do produkcji seryjnej, chodziło o przetestowanie teorii naukowca Louisa Brennana. Co ważne, samochód sprawdził się także pod względem marketingowym.
Był to dwukołowy samochód, jedno koło z przodu, drugie z tyłu, tak jak w motocyklu. O stabilność samochodu dbały żyroskopy. W środku było miejsce dla dwóch pasażerów. W przypadku, gdy samochód był w stanie spoczynku, podtrzymywały go dwa małe kółka boczne. Szkice tego samochodu pochodzą z roku 1956, jednak Alex Tremulis powrócił do tego pomysłu kilka lat później, po obejrzeniu GM Firebird III z 1959 roku. Ten samochód był najbardziej "odstrzelony" z wszystkich dream carów na tej wystawie. Wówczas Tremulis miał ambicję zrobić coś lepszego, jeszcze bardziej wystrzałowego.
Po wykonaniu makiety, zdecydowano o zbudowaniu pełnowymiarowej wersji. Ponieważ mechanizm żyroskopowy zdolny utrzymywać Gyrona w pionie był zbyt kosztowny dla tego prototypu, doczepiono parę mniejszych kółek bocznych. Samochód był wykonany z tworzywa sztucznego. Samochodem można bylo sterować poprzez środkową konsolę, zaś samochód napędzał elektryczny silnik, maksymalna prędkość wynosiła 5 mil na godzinę.
Jednym z niewielu designerów, którzy pracowali przy tym Fordzie, był Syd Mead. Wiele rysunków i szkiców Gyrona jest jego autorstwa.
Zbudowano kilka sztuk tego niezwykłego samochodu. Jeden z nich należał do Joe Orosa, głownego projektanta FoMoCo. Żaden z tych samochodów nie przetrwał do naszych czasów, zostały zniszczone podczas pożaru budynku Ford Rotunda.
Był to jeden z ostatnich projektów Alexa Tremulisa tuż przed jego odejściem z Ford Motor Company. Jednak przez wiele lat rozwijał on ideę dwukolowego samochodu z mechanizmem żyroskopowym. Idee te znalazły potem odzwierciedlenie w żyroskopowym motocyklu Tuscan i żyroskopowym samochodzie Gyronaught XU1.
