Ostatnie modele LaSalle'a na rok 1940 przedstawione w październiku miały już zupełnie inny wygląd.  Był to pierwszy rok z nową filozofią designu. Głownym motywem tego designu były łagodnie opadające linie. Również ten design jest dziełem Harleya Earla. Główną cechą wyróżniającą LaSalle'a była wąska osłona chłodnicy otoczona bocznymi chromowanymi podłużnymi wlotami powietrza. Auto miało bardziej futurystyczny wygląd. Również dla tego nowego designu LaSalle osiągnął rekord swojej sprzedaży: 24,133 egzemplarzy z emblematem LaS pojechało do garaży zadowolonych klientów.

    Zanim zapadła decyzja o likwidacji marki, w firmie LaSalle wykonano trzy drewniano-metalowe makiety jako propozycje designu na rok 1941. Pierwszy był oparty na płycie podłogowej znanej jako platforma C. Makieta z nadwoziem notchback miała mieć za "kuzynów" Cadillaca Sixty Two, Buicka Roadmastera i Super, Oldsmobile'a 90 oraz Pontiaka Custom Torpedo.  Druga makieta była fastbackiem zbudowanym na platformie B, najbliższymi "krewnymi" były modele Cadillac sixty One (61), Buick Century i Special, Oldsmobile 70 oraz Pontiac Streamliner Torpedo. Ostatnia makieta była wersją notchbacka zbudowaną na bazie platformy A. Propozycja ta miała nawiązywać do modleu Cadillac Sixty Three (63). Można z tego wysnuć wniosek, że ta ostatnia propozycja stylistyczna była adresowana wyłącznie do LaSalle'a. Dla porównania sprzedaż modeli Cadillaca 61 i 63 wyniosła odpowiednio 29,258 i 5,030 sztuk na rok 1941.

    Choć od 1933 roku sprzedaż LaSalle'a zaczęła przewyższać sprzedaż Cadillaca, to jednak menedżerowie GM zdecydowali o likwidacji marki. Głównym powodem był model Packarda 120, a GM nie chciało podwajać kosztów promocji obu marek. Od czasu debiutu ten model Packarda systematycznie wyprzedzał LaSalle'a na listach sprzedaży. W porównaniu z Cadillakiem LaSalle wypadało o wiele lepiej, sprzedaż była większa o 72 procent. Innym powodem było też to, że LaSalle zaczęło coraz bardziej przypominać Cadillaca. W końcu zapadła decyzja, że to Cadillac a nie LaSalle dzierży miano najbardziej prestiżowej marki koncernu.

    Co ciekawe, w kręgach Packarda mówiło, że wprowadzenie tańszego modelu 120 zaowocowało późniejszą rujnacją wizerunku marki jako auta luksusowego. W przypadku LaSalle'a jednak tak nie było. Ludzie kupowali Cadillaca dla prestiżu. LaSalle'owi po prostu zabrakło czasu, by wypromować siebie jako określony status bogactwa. W dużej mierze przeszkodził w tym Wielki Kryzys.Przed i po, LaSalle nie miał wystarczająco dużo czasu, by okrzepnąć jako motoryzacyjny symbol luksusu.

1939

1940