Nationale były produkowane przez firmę National Motor Vehicle Company z siedzibą w Indianapolis w stanie Indiana. Jednym z prezesów był Arthur C. Newby, który także był współzalożycielem toru wyścigowego, znanego jako Indianapolis Motor Speedway.

     Spółka początkowo produkowała pojazdy elektryczne. Pierwszym modelem był runabout sterowany rumplem. Był to model A. W roku 1903 firma zaoferowała klientom pojazdy z silnikami spalinowymi (dwu- i czterocylindrowymi). Silniki pochodziły od firmy Rutenber.

      Rok później firma przedstawiła model nazwany Tonneau. Był nim tonneau (rodzaj zaokrąglonego na rogach otwartego nadwozia) sprzedawany za 2000 dolarów. Pojedynczy silnik elektryczny był usytuowany z tyłu samochodu, zaś napęd na koła przenosiła 4-biegowa skrzynka zębata (dwa koła z wzorem jodełki). Moc wynosiła 9 KM. Nadwozie było osadzone na drewnianym podwoziu wzmocnionym stalą. Pojazd ten mógł osiągnąć prędkość 24 km/h (15 mil na godzinę).

      Rok później firma skreśliła z oferty model napędzany silnikiem dwucylindrowym i na jego miejsce przedstawila model napędzany silnikiem sześciocylindrowym z okrągłą chłodnicą. Pojazdy elektryczne były budowane jeszcze w latach 1906 i 1907. Po tym firma zaczęła produkować własne silniki spalinowe własnej konstrukcji.

     W roku 1912 kierowca Joe Dawson wygrał na nationalu wyścig Indianapolis.

     Szczyt produkcji firma osiągnęła w roku 1915, kiedy to zza bram zakładów firmy wyjechało ponad 1800 nationali. Rok później firma przedstawiła model Highway Twelve, z dwunastocylindrowym (!) silnikiem własnej konstrukcji. W tym samym roku firma przemianowała się na National Motor and Vehicle Company.